ربیع‌خواه هم به سرنوشت بقیه بازیکنان دچار می‌شود؟

تحمل نیمکت‌نشینی محسن ربیع‌خواه در مسابقه آسیایی با الوصل برای برانکو ایوانکوویچ، حتی از خود این بازیکن دشوارتر به نظر می‌رسید.

سرمربی پرسپولیس بالاخره در واکنش به موجی که در اطراف هافبک شماره 18 تیمش شکل گرفته بود، از عادت همیشگی فیکس‌کردن او فاصله گرفت اما هم قبل و هم بعد از مسابقه، نارضایتی‌اش از این اتفاق را علنی کرد.

در دوران حضور پرفسور روی نیمکت تیم ملی، این تصور عمومی وجود داشت که هر بازیکنی با انتقاد گسترده رسانه‌ها روبرو شود، در تیم او جایگاه مستحکم‌تری پیدا می‌کند و حالا نیز این باور در اطراف برانکو قابل‌تشخیص به نظر می‌رسد.

این مربی ربیع‌خواه را یکی از «استانداردترین» مهره‌های تیمش می‌داند. همان‌طور که یک روز درباره بابک حاتمی چنین اعتقادی داشت.

بابک، سرانجام پرسپولیس را با کلکسیونی از اشتباه‌های بزرگ ترک کرد اما قبل از جدایی، در کنار سوشا مکانی و رضا نورمحمدی مثلث دفاعی مرگبار پرسپولیس را برای گرفتن قهرمانی لیگ پانزدهم از پرسپولیس شکل داد. سوشا گلر موردعلاقه مرد کروات محسوب می‌شد و نورمحمدی نیز تعویضی همیشگی او در دیدارهای حساس بود. بین ایوانکوویچ و هواداران پرسپولیس، یک اختلاف‌سلیقه بزرگ دیگر به نام رضا خالقی‌فر نیز وجود داشت. بازیکنی از نگاه برانکو در کلاس تیم ملی بود اما در پرسپولیس هرگز نشانه‌هایی از یک ستاره بروز نداد.

برانکو به تدریج از همه سوگلی‌هایش دور شد و آن‌ها را به خروجی‌های باشگاه هدایت کرد اما در شرایط فعلی بعید به نظر می‌رسد که این مربی راه را برای جدایی محسن ربیع‌خواه باز بگذارد. سلیقه او گاهی برای هواداران قرمزها درک‌نشدنی به نظر می‌رسد اما نباید فراموش کرد موفقیت‌های سرخپوشان در این سه فصل، با همین نگاه و همین سلیقه به دست آمده است.